عاشق فقیر

یه زن و شوهر عاشق اما فقیر سر سفره شام نشستند غذاشون خیلی مختصر و کم بود که یک نفر را به زور سیر میکرد مرد به خاطر اینکه زنش بیشتر غذا بخوره گفت بیا چراغ را خاموش کنیم و توی تاریکی بخوریم زن قبول کرد چند دقیقه چراغها را خاموش کردند ولی بعد که روشن کردند غذاها دست نخورده توی ظرف مونده بود.

گفتم : تو شیرین منی ! گفتی :‌ تو فرهادی مگر ؟

 گفتم خرابت میشوم . گفتی : تو آبادی

مگر ؟ گفتم ندادی دل به من .

 گفتی تو جان دادی مگر ؟‌ گفتم ز کویت میروم .

گفتی : توآزادی مگر ؟‌

گفتم فراموشم مکن .

 گفتی : تو در یادی مگر ؟